Jakość ryb gwarantowana

Wszystkie ryby, które mamy w ofercie, przyszły na świat w naszej hodowli. Pochodzą więc z pewnego źródła - nie są importowane z zagranicy. Nie stosujemy hormonów ani innych przyspieszaczy wzrostu. Narybek dojrzewa do postaci dorosłych osobników w naturalnym tempie. Wyznajemy zasadę: tylko 100% naturalnego chowu. A to dlatego, że cieszy nas widok zdrowych, szczęśliwych ryb – wtedy i my jesteśmy szczęśliwi!

Skontaktuj się z nami

 e-mail: zamow@akwaryby.pl

tel.: 501-392-200

Umów się na osobisty odbiór ryb w Bytomiu.

Zamów bezpieczną wysyłkę kurierem na terenie całej Polski

© AKWARYBY 1999 - 2024

                          Profesjonalna hodowla ryb akwariowych - odbiór osobisty lub wysyłka kurierem

zamow@akwaryby.pl

tel. 501-392-200

Mieczyki

• Etymologia nazwy 

W tym przypadku nazwa ryby nie pozostawia wątpliwości co do jej pochodzenia i jest oczywistym nawiązaniem do mieczowatego wyrostka z płetwy ogonowej u dojrzałych samców.

Mieczyk Hellera (Xiphophorus hellerii) to jedna z najpopularniejszych i najdłużej hodowanych ryb w akwariach. Ryby te zostały sprowadzone do Europy już w 1907 roku (niektóre źródła podają rok 1909), jednak forma dzika jest zupełnie inna niż spotykana w hodowli akwariowej – przede wszystkim różnice dotyczą koloru i rozmiaru. Dziko żyjące mieczyki są mniejsze i koloru szarozielonego z biegnącą wzdłuż ciała odblaskową linią boczną, mieniącą się kolorystycznie od niebieskiego do czerwonego, co daje efekt podobny jak u neonów Innesa (Paracheirodon innesi). Intensywność poszczególnych barw jest cechą indywidualną każdego osobnika, a ponadto należy pamiętać, że obecnie w naturalnym środowisku spotyka się również mieczyki czerwone i wielokolorowe. Od pewnego czasu z kolei w akwariach coraz częściej gości mieczyk zielony, do złudzenia przypominający pierwotną formę dziką.

• Życie z mieczem

Kluczową rzeczą w hodowli mieczyków jest zrozumienie walecznego charakteru samców i hierarchii, którą będą chciały zaprowadzić w zbiorniku. W przeciwieństwie do ich genetycznych kuzynów, zmienniaków plamistych, mieczyk Hellera jest rybą terytorialną i wykazującą agresję wewnątrzgatunkową między samcami. Zwykle ten samiec w akwarium będzie dominował, który ma większy miecz. Trzeba pamiętać przy urządzaniu akwarium o pozostawieniu odpowiedniej ilości kryjówek dla mniejszych i słabszych osobników płci męskiej, aby mogły ukryć się przed agresją najsilniejszego samca.

• Nieoczywisty dymorfizm płciowy

Chociaż wielu akwarystów wie, że samca mieczyka można poznać po wystającym z jego płetwy ogonowej mieczu, to dymorfizm płciowy tego gatunku potrafi sprawiać czasami niespodzianki. Wszystko dlatego, że niektóre samce dojrzewają później od innych i mieczowaty wyrostek pojawia się u nich w późniejszym okresie, nawet po roku. Co ciekawe, samce, które dojrzewają później, są ostatecznie większe, a to w dalszej perspektywie wiąże się z walkami o nowy podział terytorialny i dominującą pozycję w grupie. Dlatego też nie rozstrzygajmy o płci mieczyków wyłącznie na podstawie obecności miecza. Również starannej obserwacji należy poddać gonopodium, gdyż jego obecność w pierwszej kolejności powinna doprowadzić nas do rozpoznania płci. Zdarzają się samce o tak mylącym ubarwieniu, które mają kropkę powyżej i z przodu płetwy odbytowej, przez co mogą być uznane za samice. W tym przypadku pomocna będzie obserwacja ogólnej budowy ryby – samce zwykle pozostają smuklejsze od samic, które, jeśli są ciężarne, oprócz plamy ciążowej mają wyraźnie zaokrąglony brzuch, który nie zmniejsza się, gdy ryba jest głodna.

• Zmiana płci bez operacji

Mieczyki, podobnie jak molinezje, mają zdolność zmiany płci. Po raz pierwszy zostało to opisane naukowo w 1926 roku (Essenberg, Harms). Jednak wielu ichtiologów poddawało tę kwestię w wątpliwość. Ostatecznie w 1980 roku zjawisko zmiany płci u mieczyków zostało potwierdzone, choć część badaczy do dzisiaj wyznaje pogląd, że nie dochodzi do tego, a ryby, które początkowo są brane za samice, to późno dojrzewające samce, o czym wzmiankowaliśmy powyżej.

• Kolorowy zawrót głowy

Odmian barwnych mieczyków Hellera jest tak dużo, że poświęciliśmy temu zagadnieniu osobne miejsce w niniejszym artykule.

 •Mieczyk czerwony to najpopularniejsza od lat forma barwna. Ryby mogą mieć czerwone wybarwienie o różnej intensywności – do pewnego stopnia uzależnione od samopoczucia ryby i jej pozycji w stadzie. Im bardziej pewnie czuje się ryba, tym jej ciało będzie miało ciemniejszy, głębszy odcień czerwieni. Przestraszone mieczyki tej odmiany stają się blado czerwone. Również wiek ma znaczenie – starsze ryby ciemnieją i podobnie dzieje się, gdy pływają w nieodpowiedniej, np. starej wodzie.

• Wagtail to kolejna popularna odmiana mieczyków, gdzie ciało jest czerwone, a płetwy (szczególnie grzbietowa i ogonowa) czarne.

• Mieczyk berliński ma czerwone ciało nakrapiane czarnymi plamami w różnych miejscach, a szczególnie w okolicach ogona.

• Tuxedo to forma barwna podobna do berlińskiej, z tą różnicą, że grzbiet i brzuch są czerwone, a przez środek ciała, wzdłuż linii bocznej, biegnie nieregularny wzór w postaci czarnych kropek.

• Odmiana albinotyczna, w której całe ciało ryby jest jednolitego, białego lub bladoróżowego koloru. Co ciekawe, nawet albinotyczne mieczyki posiadają czerwone oczy.

• Mieczyk Koi (Xiphophorus Helleri Koi Kohaku) jest częściowo albinotyczną formą hodowlaną, gdzie kolor biały występuje tylko w środkowej części ciała, a głowa oraz część ogonowa ryby pozostaje koloru czerwonego.

• Mieczyk zielony nawiązujący swym ubarwieniem w mniejszym lub większym stopniu do formy dziko żyjącej. Pamiętajmy, że ważną cechą tej odmiany jest występowanie biegnącej wzdłuż ciała odblaskowej linii bocznej mieniącej się w kolorach od niebieskiego do czerwonego.

• Kometa może być w różnych wariantach kolorystycznych – żółtym, pomarańczowym, różowym, ale cechą wyróżniającą będzie obecność na ogonie dwóch czarnych pasków, po jednym w górnej i dolnej części płetwy ogonowej.

• Odmiany welonowe mieczyków cieszą się za to dużą sympatią wśród akwarystów, w tym zarówno „widlaki”, czyli osobniki z wszystkimi wydłużonymi płetwami oraz dysponujące podwójnymi mieczowatymi wyrostkami z płetwy ogonowej, a także mieczyki z wydłużoną tylko płetwą grzbietową i jest to wówczas tzw. forma Simpson. Spośród odmian welonowych spotykane są także osobniki z trzema mieczami wystającymi z płetwy ogonowej. Wydłużone płetwy, jak i gonopodium, mogą mieć zarówno mieczyki całe czerwone, jak i innych odmian, np. popularne wagtail czy berlińskie.

• Mieczyk może być wreszcie cały czarny z płetwami białymi, przezroczystymi lub czerwonymi.

• Po mieczyka do Meksyku, Gwatemali i Hondurasu

Naturalne odmiany mieczyków możemy spotkać w rzekach i strumieniach północnego Meksyku do środkowej części Gwatemali i Hondurasu w Ameryce Środkowej.

Warto wiedzieć, że duże zdolności adaptacyjne tych ryb sprawiły, że są one dziś spotykane również w innych częściach kontynentu, a nawet wykorzystywane jako gatunek modelowy w medycynie i badaniach genetycznych.

Czyste formy mieczyków coraz trudniej spotkać w akwariach, ponieważ poszukiwanie wciąż nowych, atrakcyjnych form barwnych doprowadziło do licznych krzyżówek ze zmienniakiem plamistym (Xiphophorus maculatus). Oznacza to, że mając na uwadze czystość gatunkową nie powinniśmy doprowadzać do nieprzemyślanego krzyżowania mieczyków ze zmienniakami, a tak będzie się działo, gdy ryby obu gatunków zostaną wpuszczone do wspólnego akwarium. Brak znajomości zasad dziedziczenia i nieumiejętna selekcja może skutkować uzyskaniem co prawda płodnego potomstwa, ale tak pozyskane ryby nie będą reprodukowały pożądanych cech swojego gatunku.